پرنده‌ی من

ترلان

رویای تبت

رازی در کوچه‌ها

ماه کامل می‌شود

بعد از پایان

در عمق صحنه

حتی وقتی می‌خندیم

در راه ویلا

همه‌ی افق

بی باد، بی پارو